powijaki

powijaki
{{stl_3}}powijaki {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔvijaki{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-ów{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_42}}Pl {{/stl_42}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_63}}być{{/stl_63}}{{stl_18}} w powijakach {{/stl_18}}{{stl_14}}in den Windeln {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}Kinderschuhen{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}stecken {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • powicie — n I 1. książk. rzecz. od powić. 2. książk. «to, w co spowijano niemowlę; powijaki, pieluszki» przen. «niemowlęctwo; kolebka» Urodzony w niewoli, okuty w powiciu, ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu. (Mickiewicz) …   Słownik języka polskiego

  • spowijać — ndk I, spowijaćam, spowijaćasz, spowijaćają, spowijaćaj, spowijaćał, spowijaćany spowić dk Xa, spowijaćwiję, spowijaćwijesz, spowijaćwij, spowijaćwił, spowijaćwity, spowinąć dk Vb, spowijaćnę, spowijaćniesz, spowijaćwiń, spowijaćnął, spowijaćnęła …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”